We zijn deze morgen hier bijeen, om onze gildebroeder Jan Roijers te begeleiden op zijn laatste reis. Elke week weer zagen wij hem wat meer inleveren. Maar trots als hij was kwam hij elke dinsdag weer om te schieten. Tot hij drie weken geleden plots niet meer kwam. Wij dachten: “ hier gaat iets niet meer goed”, en ben ik hem vorige week op gaan zoeken en inderdaad het ging niet goed, hij wilde naar zijn Annie. Op dinsdag 13 juni 2023 kreeg ik te horen dat Jan overleden was.

Jan Roijers was een trotse gildebroeder bij de St-Jorisgilde. Altijd correct en aanwezig bij al onze activiteiten. Zo schoot Jan zich in het eerste jaar dat wij weer met de kruisboog gingen schieten zich
tot koning en drie jaar later weer. Door zijn toedoen kwam er ‘n koningsbeker waar alleen de koning uit mocht drinken bij zijn aantreden. Ook kwam er een carnavalsstunt. Zijn zoon Hans werd prins carnaval en zodoende kregen we een schietwedstrijd tussen vader en zoon, ‘koning en prins’.

In die periode verhuisde onze gilde naar de huidige locatie en werden er plannen gesmeed om een nieuw onderkomen te bouwen. Jan nam zitting in onze bouwcommissie en zorgde voor het loodgieterswerk en de centra verwarming. Alsof dit alles nog niet genoeg was maakte hij de drie kroonluchters in ons gildehuis. Vele uren heeft hij hierin zijn vak als koperslager gestoken. Zo vaak als wij de lampen ontsteken zullen wij ook terugdenken aan zijn vakmanschap. 

Jan, wij als St-Jorisgilde zijn je veel dank verschuldigd voor de 24 jaar dat je lid was van ons gilde.
Overal waar je kwam vertegenwoordigde je ons gilde op een fijne wijze en zo zullen wij je naam
blijven herinneren.

Goede reis en bedankt.

In memoriam Beschermheer St.-Jorisgilde Bergeijk dokter Johan Raupp

Op zaterdag 27 januari 2024, in de vroege ochtend, ontving ik van zijn vrouw Joan de droevige mededeling dat Johan was overleden. Ik wist wel dat zijn gezondheid verder achteruit ging maar zo snel hadden wij dit niet verwacht.

De avond tevoren hebben we onze jaarvergadering gehouden, waarvoor hij zich had afgemeld. Op deze avond hebben we met enige trots het ontwerp van het Dr. J. Raupp wisselschild voor de zondag schietcompetitie getoond en goed bevonden. Dit gebeurde op verzoek van Johan zodat we hem elk jaar kunnen herdenken. Hij is nu 27 jaar onze beschermheer waar hij zeer trots op was.

Regelmatig bezocht hij ons gilde wat altijd een fijn gebeuren was. Altijd was hij vergezeld van zijn
vrouw. Enige jaren terug stelde ik hem de vraag of er misschien een mogelijkheid was voor opvolging in de toekomst want ons gilde heeft van oudsher een band met de familie Raupp. Hier zou hij over nadenken. Tot onze grote verbazing kwam hij met een prachtige oplossing en bracht zijn dochter Sigrid mee en stelde haar aan ons voor. Eerst zal mijn vrouw mij opvolgen en daarna dochter Sigrid.

Even terug naar Johan. Hoe werd hij onze beschermheer zal men zich afvragen. Onze oud-hoofdman Hein kwam in Eindhoven een kennis tegen die te kennen gaf op weg te zijn naar huisarts dokter Raupp. Dan loop ik even mee en stapte de wachtkamer binnen en wachtte zijn beurt geduldig af.

Nadat Hein was binnen geroepen werd hem meteen de vraag gesteld wat er met hem aan de hand
was. Ik ben niet ziek, kom uit Bergeijk en ben benieuwd of u familie bent van de vroegere
huisartsenfamilie Raupp in Bergeijk. Zij waren allemaal lid van het Sint Jorisgilde. Het antwoord was een spontaan ja. Daarna vervolgde Hein met de vraag; het zal een eer zijn als u beschermheer zou willen worden van het gilde in opvolging van uw voorvaderen. En zo geschiedde en werd de band levend gehouden tot op de dag van vandaag en door Johan verlengd naar de toekomst.

Binnen ons gilde zal hij altijd als een vrolijke gast, die altijd in was voor een goed geplaatste grap, in
herinnering blijven. We zullen hem gaan missen.

Johan bedankt dat wij je zoveel jaren in ons midden mochten hebben.

In memoriam Hein van der Grinten

Op zaterdag 13 november 2021 kregen wij het droevige bericht dat onze oud en ere-hoofdman Hein van der Grinten op 84-jarige leeftijd op 12 november is overleden.

Op vrijdag 19 november heeft de begrafenis met gilde eer plaatsgevonden. De begrafenisdienst vond plaats in de Hofkerk en aansluitend heeft het gilde hem naar zijn laatste rustplaats begeleid.

Tijdens de uitvaardienst in de Hofkerk sprak de Hoofdman de volgende woorden:

Beste Hein,

In het verleden kreeg ik een aantal keren een telefoontje van jouw Riky, waarin ze me vertelde dat je weer in het ziekenhuis lag, maar afgelopen zaterdag was het anders: je was overleden!

Als Hoofdman van het St.-Jorisgilde Bergeyk heb ik nu, vandaag, de eer een memoriam uit te mogen spreken ter gelegenheid van jouw overlijden.

Hein, je was een gildebroeder en wel een heel bijzondere! Je was bijna 38 jaar lid van het gilde. Van 1994 tot 2012 was je Hoofdman en toen die taak je vanwege je gezondheid te zwaar werd, ben je benoemd tot Erehoofdman.

Gedurende al die jaren heb jij je op allerlei manieren ingezet voor het St.-Jorisgilde met als gevolg dat je niet alleen iedereen kende, maar ook dat iedereen in Kring Kempenland jou kende. Je hebt er mede voor gezorgd dat het St-Jorisgilde is geworden tot wat het nu is: een prachtige club in een schitterend gildehuis. Dit laatste is onder jouw Hoofdmanschap tot stand gekomen. Dat was een zware klus, maar door jouw manier van optreden zijn er veel hobbels genomen. Je was een binder en toch iemand die een conflict niet uit de weg ging. Wanneer zich meningsverschillen voordeden met betrekking tot het bouwproces, ging je met de mensen het gesprek aan om ze zo weer nader tot elkaar te brengen. En dat lukte je!

Je hebt je verdiept in het verleden van het gilde en kwam daarbij uit bij de familie Raupp. Een van hun nazaten is door jouw toedoen nu onze beschermheer. Ook  schreef je regelmatig een artikeltje voor het gildeboekje, bijvoorbeeld over de wetenswaardigheden van de kruisboog. Je laatste daad was de schenking van een heel oude kapiteinsdegen.

Ook aan de nieuwjaarsreceptie van het gilde droeg je altijd een steentje bij. Elk jaar kwam je wel met een verhaaltje of een gedichtje om de bijeenkomst van een vrolijke noot te voorzien.

Hein, je was een man die hield van grappen en grollen, maar daarnaast konden wij – en vooral ik in mijn functie van Hoofdman – altijd rekenen op jouw steun en wijsheid.

Je deed alsof een lidmaatschap van het gilde en een functie bij de Overheid niets voorstelden. Een paar keer vergaderen en dat was alles! Ikzelf kan me de dag nog herinneren dat je bij mij aan huis kwam om te vragen of ik gildebroeder wilde worden en nog beter de dag, direct daarna, dat je me de vraag stelde of ik in de overheid wilde komen

Inmiddels weten we wel beter, maar we zijn een broederschap en samen zorgen we ervoor dat alles goedkomt.

Jouw enorme inzet is niet onopgemerkt gebleven. Je hebt daarvoor dan ook de nodige waarderingen ontvangen:

-          Je bent benoemd tot Lid in de Orde van Oranje Nassau.

-          Je hebt de zilveren medaille ontvangen van Kring Kempenland voor je 25-jarig

           lidmaatschap van de Overheid en

-          Het St.-Jorisgilde heeft jou bij jouw afscheid als Hoofdman benoemd tot Erehoofdman.

We zullen ons jou blijven herinneren als de man die het St.-Jorisgilde in de Gemeente Bergeijk weer op de kaart heeft gezet.

Helaas ging je gezondheid steeds verder achteruit en we waren dan ook heel blij dat je op de laatste Jorisdag aanwezig was, samen met jouw Riky die 24 uur per dag klaar stond om je te helpen en voor je te zorgen.

We zijn hier nu bij elkaar om afscheid van jou te nemen.

Het St.-Jorisgilde begeleidt je vandaag naar je laatste rustplaats

Dank je wel en vaarwel, beste Hein!

Wilt u nog foto's zien van de uitvaartdienst klik dan hier.

In memoriam Gonda van Gerwen - Antonis

Op zaterdag 4 september 2021 kregen wij het droevige bericht dat onze gildezuster Gonda van Gerwen was overleden. Zij is 91 jaar geworden. Op donderdag 9 september is Gonda met beperkte gilde eer begraven.

Tijdens de afscheidsdienst in de Hofkerk sprak de hoofdman Jan Bloks de volgende woorden:

Kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen, overige aanwezige familie en bekenden van Gonda.

Toen in december 2012 haar man Piet kwam te overlijden, besloot ze om als gildzuster te blijven bij het Gilde. Zij heeft tot vandaag haar woord gehouden en dat is inmiddels bijna 9 jaar lang.

De laatste tijd ging het niet meer zo goed met haar. Op 4 september, tijdens de viering van onze Jorisdag, kregen we het bericht, dat Gonda is overleden. Gonda is overleden in het bijzijn van haar kinderen. Een wens ging voor haar in vervulling, want als ik haar bezocht zei ze steevast ik wil hier thuis niet weg. Hier hoor ik thuis. En dat is gelukt. Toen ze zelf niet meer kon komen, bezocht ik haar regelmatig, vaak haalden we dan samen oude herinneringen op. Daarom zijn wij dan ook vandaag, met een afvaardiging van ons gilde aanwezig. Wij willen haar begeleiden op haar laatste reis, met de eer die zij verdiend heeft. Graag waren we hier met een volledig gilde geweest, maar helaas laten de coronamaatregelen dit niet toe.

Gonda ik wil je bedanken voor alles wat je voor ons Gilde hebt betekend, eerst samen met Piet en later alleen. En zo zullen wij je blijven herdenken

Bedankt namens alle Gildebroeders en zusters,

In memoriam Janus Hendriks

Op vrijdag 28 mei 2021 is Janus Hendriks overleden.Op donderdag 3 juni heeft de crematie in verband met de Corona maatregelen met beperkte Gilde-eer plaatsgevonden. Tijdens deze gelegenheid heeft de hoofdman Jan Bloks hem als volgt gememoreerd.

Freek en Marijke, Hein en Jody, Hans en Anouk en de kleinkinderen Eva, Sofie, Alex en Polly.

Op vrijdag 28 mei bereikte mij het bericht dat Janus overleden was. Graag hadden wij Janus vandaag met een voltallig gilde begeleid tijdens zijn laatste reis, maar dit is helaas niet mogelijk.

Janus is in april 2019 als gildebroeder aangeboond. Hij voelde zich meteen thuis en opgenomen in onze broederschap. Janus wilde graag de gildebroeders beter leren kennen. Hij was dan ook een trouwe bezoeker van onze clubavonden en maakte daar graag een praatje.

Janus was van alle markten thuis en dat zorgde ervoor dat hij overal over mee kon praten. Natuurlijk deed hij dat het liefste onder het genot van een borreltje. Maar zijn leven veranderde al vrij snel: Janus werd ziek. Daar kwam bij dat Nederland een tijdje later getroffen werd door het Coronavirus met als gevolg dat er geen gilde activiteiten meer konden plaatsvinden.

Janus heeft als gildebroeder maar een korte tijd en heel beperkt mogen genieten van onze broederschap. Nog nooit was iemand zo kort gildebroeder voor zover ik weet. Bij mijn bezoeken aan hem gedurende zijn ziek zijn, heb ik veel leuke herinneringen met hem kunnen delen. We hadden ook veel gezamenlijke interesses.

Hij was voor ons een fijne gildebroeder en zo zullen wij hem in onze broederschap altijd blijven gedenken.

Janus, namens alle gildebroeders en -zusters van het St.-Jorisgilde: bedankt hiervoor!

In memoriam Harrie Verhoeven

Op zondag 20 december 2020 kregen wij het bericht dat onze gildebroeder Harrie Verhoeven was overleden. Hij is 80 jaar geworden. Harrie was ruim 39 jaar een actief en betrokken gildebroeder. Ook was hij een trouwe bezoeker van onze activiteiten en clubavonden, lid van de schietcommissie en specialist in Jeu de Boules.

De laatste jaren wilde alles niet meer zoals Harrie dat wou. Hij werd opgenomen in het verzorgingshuis en daar is hij overleden. Op donderdag 24 december is Harrie, met inachtneming van de Coronavoorschriften, met beperkte gilde-eer begraven in Bergeijk.

Tijdens de afscheidsdienst sprak de hoofdman Jan Bloks de volgende woorden:

Beste familie, vrienden, bekenden van Harrie en beste gildebroeders,

Wij zijn hier vandaag samen gekomen om Harrie te begeleiden op zijn laatste reis. Graag zouden we dit met een voltallig gilde hebben gedaan, maar het coronavirus weerhoudt ons hiervan. Harrie was een gildebroeder in hart en nieren en zo kenden wij hem ook.

Toen ik bezig was met de voorbereiding van het jaar 2021, kwam zijn naam ook naar voren: ik zou voor hem een aanvraag voor een kringonderscheiding moeten hem gaan doen, want hij zou in april 40 jaar gildebroeder zijn. Vrijdagmorgen ging mijn telefoon en kreeg ik te horen dat het niet goed ging met Harrie. Twee dagen later was hij overleden. Hij heeft de mijlpaal niet kunnen bereiken.

Wij hebben Harrie gekend als een vrolijke gildebroeder: hij hield altijd van grappen. Op onze dinsdagavondbijeenkomsten was hij altijd aanwezig. Zolang dit ging! Dan leerde hij ons Jeu de Boules. Ook onderhield hij de baan. En was er iemand jarig dan klonk tijdens het zingen altijd zijn bekende “hiep, hiep!” Dit zal iedereen zich nog lang herinneren. Jarenlang was hij lid van onze schietcommissie en zorgde hij ervoor dat iedereen tijdig zijn schietschuld betaalde. “Goeiemorgen, 3 euro,”’ was zijn vaste begroeting. Harrie was onze vaste huisschilder, zo lang als hij dit kon. En hij was letterlijk de man van de tijd: hij zorgde er elke week voor dat de klok werd opgedraaid. Sinds hij ons niet meer kon bezoeken, staat de klok vaak stil. Op de vrijdagochtend was hij ook aanwezig en was het zijn vaste taak om voor koffie te zorgen voor de onderhoudsploeg. Dan klonk zijn stem over het terrein: “Koffie mannen!”.

Zo is hij gedurende 39 jaar actief lid geweest van ons gilde, ook al was hij vanwege zijn gezondheid de laatste jaren minder actief. Wij, als gilde, zijn hem erg dankbaar voor zijn bijdrage aan onze broederschap en zullen hem zo blijven herdenken

Hij was een grote kracht achter het opknappen van onze rouwkoets en heeft vaak gezegd: “Hierop brengen jullie mij naar mijn laatste rustplaats, bij mijn ouders.” En aan deze wens willen wij vandaag dan ook graag voldoen.

Harrie, goeie reis en bedankt!

Om enige foto's van de begrafenisdienst te zien klik hier

In memoriam Riet Antonis-van der Sanden

Op 29 januari 2020 bereikte ons het droevige bericht dat Riet Antonis was overleden. Zij is 73 jaar geworden.

Riet had gekozen voor een afscheid zonder gilde-eer, wat het gilde uiteraard gerespecteerd heeft. Wel waren de meeste gildebroeders met hun partners aanwezig bij haar crematie op 4 februari.

Riet was heel actief binnen het gilde. Samen met haar man, Ties, heeft zij een aantal jaren de zorg voor de keuken op zich genomen. Ook daarna kwam zij niet alleen nagenoeg elke dinsdag op de gildeavond om te buurten, maar ook op allerlei andere momenten was ze aanwezig bij de diverse activiteiten van het gilde.

Zij verleende veel hand en spandiensten. Dit bleef ze volhouden. Ook toen zij door de vreselijke ziekte werd getroffen, kwam zij, als ze maar enigszins kon, naar de wekelijkse gildeavond. En als je dan aan haar vroeg hoe het met haar ging, was haar antwoord steevast: “Goed, we gaan ervoor!”

Wij willen Riet heel hartelijk bedanken voor alles wat ze voor het gilde gedaan heeft en ons haar blijven herinneren zoals zij was.

In memoriam Elly Verhoeven-Verhees